Uczyła nie tylko tego, czego wymagał program, ale także życia. Dodawała odwagi, gdy ktoś wątpił w swe siły. Przekonywała, że warto marzyć i spełniać swe marzenia.
Dzięki pani Ewie nasza szkoła była miejscem, do którego chciało się wracać, gdyż panowała tu życzliwość, wzajemny szacunek i serdeczność. Pod Jej przewodnictwem nauczyciele czuli się wspierani i rozumiani, a uczniowie – dostrzegani i doceniani. Była nie tylko dyrektorem, ale i przewodnikiem, opiekunem i przyjacielem. Sprawiła, że szkoła w Chomranicach kojarzy się z domem pełnym ciepła i bezpieczeństwa.
Choć pani dyrektor odchodzi, to jej obecność pozostanie na zawsze w sercach uczniów, nauczycieli, rodziców i wszystkich pracowników szkoły.
Dziękujemy za:
- uśmiech
- dobre serce
- serdeczność
- życzliwość
- wyrozumiałość
- szacunek do drugiego człowieka
- wsparcie
- mądrość
- ciekawe lekcje
- rozmowy
- wspólne wycieczki, rajdy
I życzymy, by emerytura była czasem radości, niesamowitych podróży, spełniania marzeń, spotkań z przyjaciółmi i pięknych chwil.
